Goedemorgen!
Zao Shang hao
Goedemorgen voor vriendelijke mensen en het nieuwe woord van de dag. Als je zo lang bent als Hans dan kan je overal bovenuit kijken. Je maakt een foto over een menigte waarvan het lijkt of je een selfie stick hebt gebruikt, maar je moet ook dubbelgevouwen in een bus gaan zitten. De bussen zijn voor mij prima te doen. Toen wij deze ochtend in de bus stapten onderweg naar het treinstation waar de trein naar Zhen'an vertrekt hadden we wel even een hilarisch momentje. Stel je voor; man 1.92 meter lang probeert dubbeldekker bus in te komen met rugzak, zelfs de Chinese medereizigers zagen er de lol wel van in.
Toch weer iets te vroeg op het station, want het wordt druk vandaag, zitten we te wachten op de trein naar het bergdorp waar ik 10 jaar geleden heb gewoond en gewerkt. We gaan er 3 dagen op avontuur. Wat ik ook geprobeerd heb vanuit Nederland, niets werkte om weer contact te krijgen, dus we zien wel wie we tegen komen en wie er nog werkt. Over het algemeen zijn de leerkrachten hun hele schoollleven aan een school gebonden dus hoop ik dat dat nog steeds het geval is. We zullen er wel opvallen en ik weet zeker dat ze ons zullen helpen om bij de juiste personen terecht te komen. En anders..... We zijn op vakantie.
De reis werd met een uur vertraagd en Hans maakte nu ook kennis met het niet zo georganiseerde trein vervoer. Samengepropt op een bankje zijn lange benen in het gangpad waar ieder kwartier een wagentje met eten, drinken en cadeaus langskomt, maar de Lao Wei zoals ze hem hier noemen, blijft nuchter en vriendelijk lachen.
Na goed drie uur zouden we er moeten zijn, gelukkig bemoeit iedereen zich onderweg met ons en op vertoon van kaartje worden we gewaarschuwd voor ons dorp. Ook hier onherkenbare hoge flats, een drukte van jewelste en zoveel veranderingen.
We hebben vandaag een twee sterren hotel, maar onze twee voorgaande hotelkamers passen hier naast elkaar in. Een giga douche, een bad, een balzaal van een kamer met alles en nog wat. Bij de -mocht u nog iets vergeten zijn- spullen kan je zelfs herenondergoed kopen ook liggen er wc bril hoezen en speelkaarten en een blik abrikozen op sap.
Bij de receptie waar ze helemaal geen Engels spreken, heb ik het voor elkaar gekregen door middel van foto's en een oud tijdschrift mijn vroegere collega Linda aan de telefoon te krijgen, morgen gaan we op audiëntie.
We zijn even de stad ingelopen en compleet de weg kwijt geraakt, maar hierdoor zijn we bij een restaurant binnengelopen waar wij door middel van plaatjes en vrolijke bediening een hot pot very spicy ( zal toch wel meevallen.. Niet dus) hebben gegeten.
Geweldig hoe dat gaat Chinagoogle translate en handen en voetenwerk en blijven lachen, wat een feest.
En daar zitten we dan nu, in onze balzaal, de foto's staan er al op, ik moet nog even mijn stukje voorlezen en dan zit er weer een dag op. We zijn benieuwd naar morgen.
Goedemorgen voor vriendelijke mensen en het nieuwe woord van de dag. Als je zo lang bent als Hans dan kan je overal bovenuit kijken. Je maakt een foto over een menigte waarvan het lijkt of je een selfie stick hebt gebruikt, maar je moet ook dubbelgevouwen in een bus gaan zitten. De bussen zijn voor mij prima te doen. Toen wij deze ochtend in de bus stapten onderweg naar het treinstation waar de trein naar Zhen'an vertrekt hadden we wel even een hilarisch momentje. Stel je voor; man 1.92 meter lang probeert dubbeldekker bus in te komen met rugzak, zelfs de Chinese medereizigers zagen er de lol wel van in.
Toch weer iets te vroeg op het station, want het wordt druk vandaag, zitten we te wachten op de trein naar het bergdorp waar ik 10 jaar geleden heb gewoond en gewerkt. We gaan er 3 dagen op avontuur. Wat ik ook geprobeerd heb vanuit Nederland, niets werkte om weer contact te krijgen, dus we zien wel wie we tegen komen en wie er nog werkt. Over het algemeen zijn de leerkrachten hun hele schoollleven aan een school gebonden dus hoop ik dat dat nog steeds het geval is. We zullen er wel opvallen en ik weet zeker dat ze ons zullen helpen om bij de juiste personen terecht te komen. En anders..... We zijn op vakantie.
De reis werd met een uur vertraagd en Hans maakte nu ook kennis met het niet zo georganiseerde trein vervoer. Samengepropt op een bankje zijn lange benen in het gangpad waar ieder kwartier een wagentje met eten, drinken en cadeaus langskomt, maar de Lao Wei zoals ze hem hier noemen, blijft nuchter en vriendelijk lachen.
Na goed drie uur zouden we er moeten zijn, gelukkig bemoeit iedereen zich onderweg met ons en op vertoon van kaartje worden we gewaarschuwd voor ons dorp. Ook hier onherkenbare hoge flats, een drukte van jewelste en zoveel veranderingen.
We hebben vandaag een twee sterren hotel, maar onze twee voorgaande hotelkamers passen hier naast elkaar in. Een giga douche, een bad, een balzaal van een kamer met alles en nog wat. Bij de -mocht u nog iets vergeten zijn- spullen kan je zelfs herenondergoed kopen ook liggen er wc bril hoezen en speelkaarten en een blik abrikozen op sap.
Bij de receptie waar ze helemaal geen Engels spreken, heb ik het voor elkaar gekregen door middel van foto's en een oud tijdschrift mijn vroegere collega Linda aan de telefoon te krijgen, morgen gaan we op audiëntie.
We zijn even de stad ingelopen en compleet de weg kwijt geraakt, maar hierdoor zijn we bij een restaurant binnengelopen waar wij door middel van plaatjes en vrolijke bediening een hot pot very spicy ( zal toch wel meevallen.. Niet dus) hebben gegeten.
Geweldig hoe dat gaat Chinagoogle translate en handen en voetenwerk en blijven lachen, wat een feest.
En daar zitten we dan nu, in onze balzaal, de foto's staan er al op, ik moet nog even mijn stukje voorlezen en dan zit er weer een dag op. We zijn benieuwd naar morgen.
Gr. Ineke