Hoera!

祝你生日快乐! Zhù nǐ shēngri kuàilè! "Gefeliciteerd met je verjaardag!" Vanuit China wensen wij Ma (vandaag 80 jaar!!)  en Thomas (vandaag 25 !!) en Camille (77) een heel fijne verjaardag toe. 

Onze dag is ook super begonnen.  Het ontbijt was inbegrepen dus wij zijn wel naar beneden gegaan om te ontbijten, verrassend komt wel het meest dichtst bij wat wij aantroffen. Lopend buffet met nr 12,15,72,55,29,45 sambal bij en kalender voor thuis! Met aan het einde wat voor ons wat dichter bij ontbijt kwam, soort van pannenkoekjes, cake, witte bollen voor in de rijstpap. 

De dag is begonnen, de dochter van Linda, Milly, toen een schattig meisje van 8 nu een dame van 18 kwam ons ophalen. Maar mijn oude baas Mr Wang had ook de hele vroege ochtend al buiten voor de deur staan wachten want zodra wij naar buiten kwamen vloog hij de trap op.Een warm welkom met een toer eraan vastgeknoopt. Eerst even naar m'n oude huis en school. Waar we net op tijd waren voor de pauze die wel heel anders is dan bij mijn eigen school. Hans heeft het op de video gezet.

De stad is veranderd, dat is te begrijpen, er is heel veel bijgebouwd en daar tussendoor zijn de mij bekende plekken er ook nog. Ging ik 10 jaar geleden naar de Boedistische tempel achter school wel eens lekker lezen, nu is er een heel complex omheen gebouwd met ongelooflijk mooie kleinere tempels en huisjes erbij. 

Samen met Millie naar huis waar haar moeder lunch had gemaakt, het is dus nu pas half elf in de ochtend.... Het is weer als vanouds. Gewoon alsof de tijd ertussen niet bestaan heeft. Na de lunch hadden we rust tot 2 uur waarna we de andere collega's zouden gaan ontmoeten.

Tijdens de momenten dat wij samen zijn, hebben we samen gesprekken over hoe Hans het allemaal ervaart. De chaos, de dames die hem op straat aanklampen om met hem op de foto te gaan, de mensen die de hele dag "hello how are you" tegen hem roepen. Is het allemaal te bevatten?  Wat gaat er in zijn hoofd om? We genieten er gewoon twee dagen van en weten dat het even tijdelijk is. Voor mij is het een feest van herkenning, vandaag een docent ontmoet waar ik mee gewerkt heb, maar ook anderen die behoorlijk goed uit de voeten kunnen met Engels. Niet alleen de stad is gegroeid, ook de mensen hier zijn er beter van geworden.

Op audiëntie dus iedereen was gebeld en wonder boven wonder kwam ook iedereen opdagen, de een vanaf het platteland, de ander vanuit Xian. De meeste mannen en vrouwen van toen zijn nu met welverdiend pensioen. Er zijn ontzettend veel foto's genomen in kantoor, er buiten en als we iedereen moeten geloven, nou dan was mijn tijd hier vooral voor de mensen van hier heel speciaal. Dat is echt wederzijds, ik heb het hier niet altijd makkelijk gehad, maar nu ik het van een afstand bekijk was het een waanzinnige tijd.

Hans heeft zijn inburgerings cursus heel erg goed doorstaan. Hij knikt vriendelijk, begreep na 3 perfect Engelse volzinnen dat dat een iets te hoog gegrepen niveau is en zat verder de hele middag heerlijk te kletsen met iedereen. Samen met Director Wang hebben ze hele conversaties, Hans in Nederlands/ Engels, Mr Wang in het Chinees . De goede dingen van het leven en natuurlijk de drankspelletjes. We hebben een hele avond in een aparte kamer van een achterafgelegen restaurant weer gegeten, het lijkt wel of we op een culinaire trip zijn. 

Na 5 minuten kwam de Bejo, de dobbelstenen en de rode wijn tevoorschijn. Hans had ik van te voren een beetje ingelicht maar het was een genot om te zien hoe hij zich door de drankspelletjes heen heeft geslagen. Als je verliest moet je een glas van het pure spul drinken. Nou Hans zit nog redelijk nuchter naast mij hier in de hotelkamer! 

He is a good man, you are two people are perfect together.....Good fortune, maar dat wisten wij natuurlijk zelf ook al.

Morgen gaan we allebei gastlessen Oral English geven. En een workshop voor de English teachers. Wie had dat gedacht, vol programma!