Made in China

Heel heel lang geleden, maar het is geen sprookje. Vandaag gaan we naar het Terra cotta leger dat pas in 1974 door een arme boer is ontdekt, de man was aan het graven op zijn land en ontdekte een klei hoofd, schrok zich rot en ging ermee naar de regering. Hij kreeg er 30¥ voor en moest zijn land verkopen.
Sinds 1974 zijn er grote " velden" met soldaten ontdekt en men denkt dat er nog heel veel verborgen ligt in de velden.

Maar voordat je die velden kan bekijken moet je eerst nog wat sociale hindernissen nemen. Zo hadden wij besloten dat we met een Tour mee zouden gaan. Dus dat betekent, op de bus wachten en maar afwachten wie er verder nog instapt, of al ingestapt is. Maar de optie om dit allemaal zelf te gaan regelen, ach we zijn op vakantie per slot van rekening.

We hadden geluk, een redelijk klein gezelschap waar we al snel een sticker opgeplakt hadden. Hoe kan je anders weten wie er allemaal in je groepje zit en wie er na een onderbreking of plasstop er nog de bus in gejaagd moet worden. We hadden een Koreaan die in Japan woonde, twee studenten uit Michigan, twee dames die niet op konden schieten en te eigenwijs waren om een rolstoel te huren, uit de USA. Een Indiase professor en zijn vrouw, een Italiaans echtpaar waar alle Italianen die we tegenkwamen mee op de foto wilden (we gaan thuis wel eens kijken of ze beroemd zijn/waren) en drie Nederlandse jongens uit Schipluiden en Delft. Nederland was in de meerderheid zullen we dus maar even zeggen. De gids was erg makkelijk te herkennen; het Chinese meisje met de blauwe contactlenzen en het paars rose haar. Ze was helaas haar vlag vergeten zei ze, nou dat komt wel goed, dat haar zag je van verre.

Zo'n toer is erop gepland dat je souvenirs ziet en spullen koopt, dingen die je in iedere Chinese winkel in Rotterdam kan kopen en als je geluk hebt is het bij een Action ook in de collectie. Dus, overslaan. Made in China maar dan heel veel keer erger.

Na twee bezienswaardigheden kwamen we bij de fabriek van de Warriors aan. Ik hoor jullie denken, die liggen toch in dat grote weiland een stukje verderop. Jazeker dat is zo maar ze maken ze van dezelfde klei van vroeger, precies hetzelfde na, dus je kan ze in alle soorten en maten kopen. Je kan je eigen hoofd uit klei laten maken en op een soldaat laten zetten. Ja ik denk dan zelf even van hoeveel van die klei beelden in dat weiland zijn dan echt echt? Maar van Hans mag ik dat niet hardop zeggen.

Na de lunch dan echt waarvoor we gekomen waren. Twee enorme hallen met imposante geschiedenis uit de Qin dynastie. Alle gekheid op een stokje, we waren er wel van onder de indruk. Wat een massa en wat een geschiedenis, en wat er misschien nog allemaal ligt. Dat ze zover een verleden hebben het is ongelooflijk. Er zijn wereldberoemde archeologen aan het werk met een ongekende precisie.

Het bonte gezelschap werd aan het einde van een best intensieve dag ontbonden; de Nederlanders op de trein, idem voor de Italianen, de studenten naar hun hostel, de professor en zijn vrouw naar de volgende conventie, wij op de bank in ons appartement en de Amerkaanse dames naar een toeristenshow, so much to do such a lot to see...

Hans heeft met zijn IPad de mooiste foto's genomen en die willen we graag met jullie delen. Saampjes hier op de bank in Xian.
Morgen onderweg naar Pingyao, we gaan met de supertrein en reizen eerste klas. Dat was 6 euro duurder, 3 uur met de trein voor hetzelfde geld als een enkeltje naar Schiphol.
We beginnen aan de laatste week van onze China reis...